Onze vakantie Italie ligt al weer achter ons.
We hadden een prima nachtelijke reis, de kinderen sliepen op de achterbank en papa en mama deden voorin hun best om wakker te blijven.
Eenmaal 's morgens wordt het altijd wat zwaarder zeker met de zon in je gezicht.
Eten, drinken en vaker afwisselen de remedie tegen de slaap.
Op de camping hadden we de mazzel dat we om 12 uur al in de stacaravan konden en toen de kinderen lagen hebben wij nog eens even onze ogen gesloten op de veranda.
De dagen er na bestonden uit zwembad en strand.
We hadden een prima nachtelijke reis, de kinderen sliepen op de achterbank en papa en mama deden voorin hun best om wakker te blijven.
Eenmaal 's morgens wordt het altijd wat zwaarder zeker met de zon in je gezicht.
Eten, drinken en vaker afwisselen de remedie tegen de slaap.
Op de camping hadden we de mazzel dat we om 12 uur al in de stacaravan konden en toen de kinderen lagen hebben wij nog eens even onze ogen gesloten op de veranda.
De dagen er na bestonden uit zwembad en strand.
Beiden vonden de kids erg leuk.
Het zwembadwater was wel echt heel koud en dat was Danique ook goed aan te zien.
Het zeewater daar tegenover was aangenaam warm, het strand is alleen met een peuter en een kleuter die zelf dat stuk niet kunnen lopen wel echt een onderneming.
Maar als we er eenmaal zaten ging het allemaal prima.
Zeker op de dag van de foto's, het water stroomde af en toe in een poeltje op het strand en dat was lekker voor Sepp!
Danique hield van het zwemmen, in zee en in het poeltje.
Het gemak waarmee ze in het zoute water bleef drijven was echt heerlijk voor haar, een stuk minder werken om boven te blijven als in het zwembad.
Na Frankrijk in mei hadden we voor haar een zwemshirt gekocht.
Het zwembadwater was wel echt heel koud en dat was Danique ook goed aan te zien.
Het zeewater daar tegenover was aangenaam warm, het strand is alleen met een peuter en een kleuter die zelf dat stuk niet kunnen lopen wel echt een onderneming.
Maar als we er eenmaal zaten ging het allemaal prima.
Zeker op de dag van de foto's, het water stroomde af en toe in een poeltje op het strand en dat was lekker voor Sepp!
Danique hield van het zwemmen, in zee en in het poeltje.
Het gemak waarmee ze in het zoute water bleef drijven was echt heerlijk voor haar, een stuk minder werken om boven te blijven als in het zwembad.
Na Frankrijk in mei hadden we voor haar een zwemshirt gekocht.
In Frankrijk was ze heel lelijk verbrand en dat hebben we op deze manier goed voorkomen.
Jesca ging vaak op zoek naar mooie glassteentjes en in het zwembad zagen we haar niet meer terug. Ze zocht een vriendinnetje op en deed met haar spelletjes.
En Sepp, sepp moest even wennen maar eenmaal gewend vond hij alles prima.
Na een week in Italie kregen we het droevige bericht vanuit Nederland dat de vader van een vriendin was overleden. Deze man is altijd als een ware opa voor onze kinderen geweest.
We kwamen er iedere week en ze hadden de grootste lol met elkaar.
Ook wij kwamen er graag en zullen hem erg missen.
Dit bericht maakte dat de vakantie erop zat. Voorafgaand aan de reis hebben we het hier al over gehad en ons gevoel zei heel duidelijk dat de tijd gekomen was om naar huis te gaan.
Eenmaal thuis voelde het ook goed!
We konden nog langs en deden dat dan ook vaak.
Het was goed om herrinneringen op te halen en te delen.
Ook voor de kinderen was het goed om zo naar de begrafenis toe te leven en er mee bezig te zijn.
De kleine Sepp, de grote vriend, begrijpt het natuurlijk niet.
Ondertussen bidt hij niet meer voor de zieke opa, maar voor Opa in de hemel.
Na de begrafenis hebben we besloten alsnog een weekendje weg te boeken en we zijn nog in eerbeek een weekend geweest.
Een heerlijk weekend, nog even anoniem zijn.
Dat klinkt gek, maar de vakantie is vooral heerlijk omdat we dan anoniem kunnen zijn.
Niemand weet wat, en een mooie bijkomstigheid van het zwemshirt is ook dat niemand iets ziet!
We zijn naar burgers zoo geweest en naar julianatoren.
Jesca ging vaak op zoek naar mooie glassteentjes en in het zwembad zagen we haar niet meer terug. Ze zocht een vriendinnetje op en deed met haar spelletjes.
En Sepp, sepp moest even wennen maar eenmaal gewend vond hij alles prima.
Na een week in Italie kregen we het droevige bericht vanuit Nederland dat de vader van een vriendin was overleden. Deze man is altijd als een ware opa voor onze kinderen geweest.
We kwamen er iedere week en ze hadden de grootste lol met elkaar.
Ook wij kwamen er graag en zullen hem erg missen.
Dit bericht maakte dat de vakantie erop zat. Voorafgaand aan de reis hebben we het hier al over gehad en ons gevoel zei heel duidelijk dat de tijd gekomen was om naar huis te gaan.
Eenmaal thuis voelde het ook goed!
We konden nog langs en deden dat dan ook vaak.
Het was goed om herrinneringen op te halen en te delen.
Ook voor de kinderen was het goed om zo naar de begrafenis toe te leven en er mee bezig te zijn.
De kleine Sepp, de grote vriend, begrijpt het natuurlijk niet.
Ondertussen bidt hij niet meer voor de zieke opa, maar voor Opa in de hemel.
Na de begrafenis hebben we besloten alsnog een weekendje weg te boeken en we zijn nog in eerbeek een weekend geweest.
Een heerlijk weekend, nog even anoniem zijn.
Dat klinkt gek, maar de vakantie is vooral heerlijk omdat we dan anoniem kunnen zijn.
Niemand weet wat, en een mooie bijkomstigheid van het zwemshirt is ook dat niemand iets ziet!
We zijn naar burgers zoo geweest en naar julianatoren.
Allebei een groot succes!
De afgelopen week thuis hebben we nog wat klusjes gedaan en lekker genoten van ons eigen huis.
En nu komt de normale tijd weer.
Tenminste, papa gaat weer werken.
En wij hebben nog even vakantie.
We hebben nog niet veel op de planning staan en dat is lekker.
Voor eind september staat een onderzoek in het Sophia gepland, een onderzoek waarbij Danique onder een bepaalde kap moet slapen om zo te kijken hoe het met haar ingeademende en uitgeademde gassen gaat. (dit staat er heel gek maar anders kan ik het niet uitleggen)
Het betekent voor haar twee nachtjes op de ic en dat wordt nog een opgave.
Ze zal een nacht zonder en een nacht met zuurstof slapen om zo te meten of dat haar misschien enige verlichting/gemak zal geven.
Danique heeft altijd moeite met opstaan en is pas na anderhalfuur beter in staat om dingen aan te kunnen. Het is opvallend dat haar zuurstofgehalte 's nachts daalt en ms dat het met een beetje zuurstof wat makkelijker wordt.
En mogelijk gaat ze na het onderzoek ook starten met hartmedicatie om de druk in de linker boezem wat te verlagen zodat het bloed mogelijk wat makkelijker door de longen stroomt.
Geen grote kunstgrepen die grote verbetering zullen geven, maar ieder beetje meer kwaliteit zou mooi zijn.
Papa blijft zoeken naar nog meer opties, hij zal daarover nog eens discussieren met de cardioloog van Danique.
Afgelopen vrijdag kwam de rolstoel van Danique.
Een apparaat wat in de toekomst meer zelfstandigheid moet geven.
Danique moet echt nog leren er mee om te gaan, en dat doen we rustig aan.
Nog twee weken en dan... dan begint de school.
Benieuwd hoe dat gaat zijn, voor iedereen!
En nu komt de normale tijd weer.
Tenminste, papa gaat weer werken.
En wij hebben nog even vakantie.
We hebben nog niet veel op de planning staan en dat is lekker.
Voor eind september staat een onderzoek in het Sophia gepland, een onderzoek waarbij Danique onder een bepaalde kap moet slapen om zo te kijken hoe het met haar ingeademende en uitgeademde gassen gaat. (dit staat er heel gek maar anders kan ik het niet uitleggen)
Het betekent voor haar twee nachtjes op de ic en dat wordt nog een opgave.
Ze zal een nacht zonder en een nacht met zuurstof slapen om zo te meten of dat haar misschien enige verlichting/gemak zal geven.
Danique heeft altijd moeite met opstaan en is pas na anderhalfuur beter in staat om dingen aan te kunnen. Het is opvallend dat haar zuurstofgehalte 's nachts daalt en ms dat het met een beetje zuurstof wat makkelijker wordt.
En mogelijk gaat ze na het onderzoek ook starten met hartmedicatie om de druk in de linker boezem wat te verlagen zodat het bloed mogelijk wat makkelijker door de longen stroomt.
Geen grote kunstgrepen die grote verbetering zullen geven, maar ieder beetje meer kwaliteit zou mooi zijn.
Papa blijft zoeken naar nog meer opties, hij zal daarover nog eens discussieren met de cardioloog van Danique.
Afgelopen vrijdag kwam de rolstoel van Danique.
Een apparaat wat in de toekomst meer zelfstandigheid moet geven.
Danique moet echt nog leren er mee om te gaan, en dat doen we rustig aan.
Nog twee weken en dan... dan begint de school.
Benieuwd hoe dat gaat zijn, voor iedereen!
