3 maanden ❤️

3 maanden geleden hadden we net een telefoontje gehad.

Een onmogelijke situatie, ik net uit de ok.

Danique er naartoe.

Als we er aan terug denken, hoe hebben we het gedaan.

Maar we deden het, wij samen met onze drie sterke lieve kids.

Danique die uitkeek naar dit moment en alles dapper doorstond.

De andere twee die weken heen en weer geslingerd werden.

3 maanden, het is eigenlijk maar even.

3 maanden waarin echt teveel gebeurde.

Blijdschap, dankbaarheid en angst liggen in deze maanden wel heel dicht bij elkaar.

De angst voor de ok, de angst voor alles wat komen ging.

Een afstoting die ons angstig maakte.

Blijdschap als we naar Danique kijken en zien wat haar nieuwe ❤️ haar brengt.

De energie die ze heeft, de dagen zonder rusten en boosheid om haar moeheid.

Dankbaarheid om de kans die ze kreeg.

Wij maakten 3 maanden geleden een nieuwe start.

Ergens in Europa stond vanaf dat moment de wereld voor een gezin stil.

Dankbaarheid voor de dappere ouders die zeiden;

Het hart van ons kind is voor die andere onbekende.

Hun verdriet, hun kracht geeft Danique de mogelijkheid om te genieten van het leven.

Dankbaar dat zij deze keuze maakten.

We proberen te genieten, proberen de angst los te laten.

We proberen de dankbaarheid en de blijdschap te laten overheersen.

Maar het is als gezin hard werken,

wennen aan Danique met haar nieuwe ❤️ en dus nieuwe energie.

Wennen aan alle pillen en de dagelijkse controle van gewicht en temperatuur.
Wennen aan hoe om te gaan met dieet en mogelijk infectiegevaar.

Wennen aan weer bij elkaar zijn en ieder op zijn eigen

wijze de 6 weken zomervakantie een plekje te geven.

Elkaar ruimte geven en elkaar vasthouden.
Ieder zijn eigen weg.

En in dat alles gaat het gewone leven ook weer door.

Bijzonder hoe ons leven veranderde drie maanden geleden.

Bijzonder mooi!