Mooi cadeau

De cardioloog belde vlak voordat Piet langskwam;

De uitslag was goed!

Heel mooi, mede ook omdat dit betekent dat we de prednison mogen gaan afbouwen👍🏻

Thuis

Vanmorgen vertrokken we om 8.45 uur richting het Sophia.

Het biopt, dit keer op maandag.

Niet de dag van onze voorkeur, zeker niet met morgen 5 december.

Danique zag er tegenop.

Wat als, het niet goed is.....

Wat als ik een nabloeding krijg.....

Dinsdag is sinterklaas en moet ik naar school.

Vragen die we begrijpen, waar we geen antwoorden op hadden 

en wat we pas nu zouden weten.

Ze zag op tegen de narcose maar met een grapje kwam ze er doorheen.

Met de kap ging ze rustig onder narcose.

Het wakker worden verliep rustig.

Jammer wel dat ze misselijk was en overgaf.

Na wat medicatie ging het beter.

Danique sluit zich af op de uitslaapkamer.

Ze kijkt niemand aan alleen mij.

Wil niks hoeft niks en alles is nee.

Eenmaal op de afdeling heeft ze praatjes en gaat ze haar

best doen met eten en drinken.

De dokter kwam vertellen dat we thuis de uitslag mogen afwachten,

die komt morgen.

Maar toen de vraag: eet je hier of thuis boerenkool.

We wachten even af wat ze hier hebben mam☺️

Wortels, kibbeling en aardappelpuree.

Als ik nou de wortels en de kibbeling opeet laat ik de puree staan.

En zo at ze in het Sophia,

met als toetje worteltjestaart van mama 

(gemaakt op verzoek van Danique)

En zo mocht ze na het toetje mee naar huis.

Morgen volgt de uitslag maar ze kan in ieder geval voor Sinterklaas naar school👍🏻

3 maanden ❤️

3 maanden geleden hadden we net een telefoontje gehad.

Een onmogelijke situatie, ik net uit de ok.

Danique er naartoe.

Als we er aan terug denken, hoe hebben we het gedaan.

Maar we deden het, wij samen met onze drie sterke lieve kids.

Danique die uitkeek naar dit moment en alles dapper doorstond.

De andere twee die weken heen en weer geslingerd werden.

3 maanden, het is eigenlijk maar even.

3 maanden waarin echt teveel gebeurde.

Blijdschap, dankbaarheid en angst liggen in deze maanden wel heel dicht bij elkaar.

De angst voor de ok, de angst voor alles wat komen ging.

Een afstoting die ons angstig maakte.

Blijdschap als we naar Danique kijken en zien wat haar nieuwe ❤️ haar brengt.

De energie die ze heeft, de dagen zonder rusten en boosheid om haar moeheid.

Dankbaarheid om de kans die ze kreeg.

Wij maakten 3 maanden geleden een nieuwe start.

Ergens in Europa stond vanaf dat moment de wereld voor een gezin stil.

Dankbaarheid voor de dappere ouders die zeiden;

Het hart van ons kind is voor die andere onbekende.

Hun verdriet, hun kracht geeft Danique de mogelijkheid om te genieten van het leven.

Dankbaar dat zij deze keuze maakten.

We proberen te genieten, proberen de angst los te laten.

We proberen de dankbaarheid en de blijdschap te laten overheersen.

Maar het is als gezin hard werken,

wennen aan Danique met haar nieuwe ❤️ en dus nieuwe energie.

Wennen aan alle pillen en de dagelijkse controle van gewicht en temperatuur.
Wennen aan hoe om te gaan met dieet en mogelijk infectiegevaar.

Wennen aan weer bij elkaar zijn en ieder op zijn eigen

wijze de 6 weken zomervakantie een plekje te geven.

Elkaar ruimte geven en elkaar vasthouden.
Ieder zijn eigen weg.

En in dat alles gaat het gewone leven ook weer door.

Bijzonder hoe ons leven veranderde drie maanden geleden.

Bijzonder mooi!

Woensdag

Nog heel even terug naar afgelopen woensdag....

Danique lacht hier maar dat was maar even.

Ze zag er weer enorm tegen op,

had wel bedacht dat het 1x prikken en anders de kap werd.

Zo gezegd zo ook gedaan.

Ze hebben 1x geprikt en daarna de kap.

Ze vindt het afschuwelijk maar slaat zich er dapper doorheen

Toen ik na het wachten terug liep richting de afdeling 

om daar te wachten op het sein dat ik naar de uitslaapkamer 

mocht, stond dit gevaarte in de hal.

Dierendag, ben je zo niet mee bezig🤔

(Dit beest komt danvia de dienstingang binnen en 

Moet dan met de lift naar de eerste etage, de hal, van het sophia🙈😂)

Aan het eind vd dag lag Danique er weer lachend bij.

Dat was op de uitslaapkamer wel anders.

Toen ik binnenkwam stonden er 4 artsen en een verpleegkundige om haar bed.

Gordijnen rondom dicht

Gelijk denk je dan: dit klopt niet.

Een paar passen verder zie je wat er niet klopt.

Teveel bloed, een Danique die enorm pijn heeft.

Een dokter met een gaas en een drukkende hand in de lies van Danique.

Ook zonder de woorden: ze heeft een nabloeding, van de arts, was het al

mijn eigen conclusie.

We weten dat het een complicatie is, dat het kan.

Als je er dan mee geconfronteerd wordt is het echt anders.

De overleefmodus gaat aan en alles op alles om het voor Danique zo goed mogelijk te maken.

De arts legt na 10 minuten echt flink duwen een drukverband aan.

Danique is in zichzelf gekeerd, het was te veel.

De verpleegkundige vraagt vanalles maar krijgt nergens antwoord op.

De verpleegkundige wil Danique langer observeren,

maar heeft snel door dat alle indrukken Danique teveel worden.

En zodra ze denkt dat het gaat mag ze over naar de afdeling.

Daar laat Danique zien dat ze er weer is.

Ze vertelt en probeert te eten.

Het 'zich afsluiten' is haar overlevingsmechanisme.

Voor ons moeilijk om te zien maar het maakt het voor 

haar mogelijk om deze momenten door te komen.

Eenmaal een beetje bij was haar vraag:

Mag ik wel straks weg??

Het antwoord daarop gaf niemand totdat de uitslag van het biopt kwam.

Het biopt was goed!

Maar naar huis, na een nabloeding is niet zoals ze het altijd doen.

Toen ik de cardioloog kon vertellen wat ik moest doen bij nog een nabloeding.

De belofte dat ze niet zou lopen, kregen we de goedkeuring om te vertrekken.

En zo was woensdag weer anders dan vooraf bedacht.

Danique heeft nog veel pijn aan de lies.

Het wordt iedere dag beter, maar als we zien hoe blauw het wordt,

Kan het niet anders zijn dat dat het pijn doet.

En weten we dat het nog even duurt voordat deze blauwe plek 'opgeruimd' is.

Danique heeft het niet meer over woensdag,

Danique praat alleen over aanstaande maandag.

Beginnen op school, we kregen met de goede uitslag het groene licht hiervoor.

Het is werkelijk het enigste wat telt voor Danique.

En wij, wij proberen haar hierin ook nu weer te volgen!

Thuis

Het was wederom een lange en slopende dag. 

Biopt verliep niet heel voorspoedig,

maar de uitslag was goed.

Iedereen weer thuis en even weer tot rust komen!

Daar gaan we weer.....

Vanmorgen ging de wekker bijtijds,

8 uur in het Sophia zijn.

Danique ziet er weer tegen op

maar weet dat het moet!

Onderweg maar een spelletje op de tablet.

In het Sophia is Danique er niet meer😅

En voor straks wacht haar dit stukje.

Voor na het biopt iets gebakken wat ze lekker vindt.

Zo proberen we er ook vandaag weer wat van te maken met haar!

Op naar een lange dag wachten en dan hopelijk vanavond weer thuis.

Controle

De dag van het biopt de laatste keer was een lange lange dag.

Het infuus prikken ging niet vanzelf, ze hebben vier keer geprikt

en uiteindelijk moest ze toch met het kapje onder narcose.

Het kapje klinkt heel vriendelijk maar Danique wil het echt

absoluut niet. Het stinkt en is echt vies.

De ingreep verliep vlot en toen begon het lange wachten.

Tegen zessen kwam de cardioloog vertellen dat het goed was,

en we dus naar huis mochten.

De dagen thuis volgt Danique thuis haar lessen via de computer. 

En we proberen iedere dag te fietsen met haar.

Op regendagen sport papa met haar, langleve de workout op YouTube.

We hebben de verjaardagen van de andere twee kanjers gevierd.

Leuk dat dat weer kon.

In verband met Danique haar lage weerstand kon niet iedereen er zijn.

Maar Jesca en Sepp hebben genoten.

Vanmorgen stond ons wekelijkse rondje ziekenhuis gepland.

Iedere donderdagmorgen zijn we daar te vinden.

Danique heeft er geen hekel aan en nadien doen we een bakkie samen.

Alles wordt bekeken en geanalyseerd.

De spiegel vd medicatie was vorige week niet in orde,

dus vrijdag een extra ritje Sophia (opnieuw bloedprikken)

Vrijdagavond de medicatie aangepast en nu vandaag weer controle.

Echo en ecg waren goed, bloed was nog niet bekend.

Danique doet het verder ook gewoon goed,

steeds meer vindt ze haar ritme.

Als het volgende biopt goed is mag ze de week

voor de herfstvakantie weer naar school.

Iets waar ze echt naar uit kijkt.

We denken dat ze dan echt gaat zien wat

een nieuw hart krijgen voor haar betekent.

Spelen, geen rust, mee gymmen.

Heel kort

Voor nu even heel kort, de uitslag was goed.

We zijn thuis na een hele lange dag!

Alweer een week

Afgelopen donderdag mochten we ons weer melden.

Het bloed werd geprikt, echo gemaakt, ecg gemaakt.

En de dokter keek Danique na.

Zo op het oog gaat het allemaal goed.

We mogen weer een week naar huis.

Aanstaande woensdag mogen we ons vroeg melden

voor een biopsie.

We moesten nu al bijtijds weg, volgende week wordt het nog eerder.

We hadden het er van de week over hoe laat het ging zijn.

Ik zei: 'ik denk dat we 6.15 uur wegrijden'

Danique: 'dus je wilt om half zes ontbijten zeker?'

Ik: 'uhh ja ik eet dan jij mag niet eten😬'

Zegt ze: 'nou dan kom ik mijn nest er niet voor uit'😅😂

En gelijk heeft ze👍🏻

 We proberen iedere dag iets aan beweging met haar te doen.

Zet vindt het niet altijd even leuk, heeft vooraf geen zin.

Maar eenmaal bezig glundert ze en doet ze het toch gewoon maar!

Op controle

Vanmorgen zijn we op controle geweest.

Eerst brachten we bij alle afdelingen iets lekkers als

bedankje voor de goede zorgen.

Daarna naar de poli.

Bloedprikken, echo, ECG en bezoek aan de dokter en de verpleegkundig consulent.

Danique doet het goed en er werden geen nieuwe dingen gevonden.

We mogen weer een week thuis blijven 

en melden ons volgende week weer voor een controle.

De week daarna zal op woensdag 6 september een biopt gedaan worden.

Danique doet het verder goed,

Ze fietst, doet haar schoolwerk en speelt na schooltijd lekker buiten.

De andere twee kanjers zitten weer in het echte schoolritme👍🏻

Heerlijk rustig thuis....

Al dagen denk ik ik moet nog even wat schrijven.

Maar de puf ontbreekt.

Alle kinderen willen aandacht die we ze ook dolgraag geven.

We wennenaan elkaar, deden het vier dagen rustig aan.

Ruimden alle ziekenhuisspulletjes op, genoten van het samenzijn.

En werden verwend met vanalles.

Bloemen die het huis gezelliger maken.

Kaarten die Danique ook hier aan de muur wilde hebben.

Lekkere cake en taart.

De straat gezellig!

Oh wat is het heerlijk om zo thuis te zijn.

Een klein overzichtje van van wat we deden.

Danique haar fiets hebben we opgehaald en ingewijd.

We proberen iedere dag iets met haar te doen,

om de conditie te verbeteren.

Allemaal op een gezellige rustige manier.

Als we kijken naar wat ze nu doet en hoe ze erbij lacht,

het is mooi en onwerkelijk om te zien.

Sepp geniet van het rustig aan doen, de meiden knutselen 

en puzzelen. En wij deden even een rondje samen.

Allemaal heel gewoon, voor ons is alles bijzonder nu.

Vanmorgen vertrok onze grote kanjer op dr fiets richting Middelharnis.

Haar boeken ophalen en kennis maken.

Sepp begon vanmorgen aan groep 3,

Beetje spannend.

En wij, wij doen het rustig aan.

De afgelopen zes weken hebben ons veel gebracht,

maar de intensiteit van deze zes weken voelen we nu pas echt.

We zaten in een soort achtbaan en afgelopen woensdag

mochten we uitstappen.

Wat onwennig op de benen en een hoofd wat vol zit van de ervaringen,

hopen we iedere dag iets uitgeruster te zijn weer.

Aanstaande donderdag gaan we op controle,

ws volgende week woensdag weer een biopt.

En tot die tijd, rustig aan en wat energie opdoen!

Voor Danique willen we het thuis rustig houden.

Ivm de lage weerstand willen we vragen om 

Danique geen hand te geven of te kroelen of te kussen.

We zullen de komende tijd ook gelegenheden met grote 

groepen mensen met Danique mijden.

Er is ons echt op het hart gedrukt voorzichtig te zijn

en oog te hebben voor infectiegevaar.

Een simpele infectie betekent een opname ivm de medicatie

tegen de afstoting die dan ontregelt raakt.

Home sweet home

Vanmiddag om 17 uur kwam de uitslag.

Biopt is goed, we mochten naar huis.

Kamertje leeg na 2 uurtjes inpakken🙈

Een laatste potje voetbal en op naar de Plaet.

Heerlijk het spul weer ik elkaar.

Er volgt later een iets uitgebreidere update,

voor nu doen we even niks☺️

Klaar

Biopt is afgenomen.

Ingreep verliep goed,

nu weer lekker wakker.

Vier uur plat liggen en spelletjes spelen☺️

P.s. Voor de oplettende volger; het was niet Aad met wie ze een spelletje deed😅

Slapen

Al puzzelend ging ze rustig onder narcose❤️

Afleiding

Vanmorgen eerst een knuffel geven aan Danique voordat

de andere twee een tijdje naar het speeldek gaan.

Voor tussen de middag hadden we bedacht dat we gingen

picknicken in het park met lekkere pannekoeken erbij.

Het werd picknicken bij Danique, het regende echt teveel en te hard.

De kids genoten niet minder van de pannenkoeken.

Vanmiddag moest ook Sepp zijn bloeddruk even gemeten worden.

Hij werd goedgekeurd👍🏻

Hijvindt het ergens heel interessant en ergens ook echt

zielig dat Danique alles moet ondergaan.

Vanmiddag was er weer gezellig bezoek,

er werd druk gevoetbald.

Danique geniet er echt ontzettend van.

Aan het eind vd middag kwamen er nog wat doktoren,

anesthesist en cardioloog.

Ze moeten komen maar Danique hoeft het niet.

Ze huilt als het over morgen gaat en wil echt niet.

En wat is het dan vreselijk voor haar om steeds te moeten 

dat morgen nodig is om hopelijk een 

stapje verder te komen.

Vanavond maakte ze ons nog in met tafelvoetbal.

Ze kan het echt heel goed!

Ze wilde niet dat we bleven slapen, 

wij gaan te laat slapen😅.

Afgesproken dat ze de zuster belt en vraagt of ze ons belt als er

ook maar iets is.

Morgenochtend als ze wakker is laat ze de verpleegkundige bellen

en zullen we ws al vroeg naar het ziekenhuis gaan voor

een spelletje en dergelijke.

Alles om haar af te leiden van het biopt en de uitslag.

We gaan ervoor en hopen heel hard op een goede uitslag!!

Dromen

Vanmorgen fysio in de oefenzaal,

heerlijk om tE tafeltennissen.

Ze vindt dat echt heel leuk om te doen.

Alle activiteiten doet ze ondertussen met haar rugtas

op haar rug (incl. monitor)

Aad ging vanmorgen naar jeugdvakantielan in Ahoy 

met Jesca en Sepp.

Via het Ronald McDonaldhuis hoorden we dat dat er was

en kregen we aangeboden om daar als gast naartoe te gaan.

Aad op pad met het stel en ze hadden een hele leuke dag!

Toen ze weer terug waren, Danique ingesmeerd met 

zonnebrandcreme (een bijwerking vd medicatie is 

dat ze slecht tegen UV-licht kan, het is dus eigenlijk altijd

insmeren)

De kids vinden het echt gezellig om weer zo met elkaar te zijn!

Sepp ligt na een heerlijke avontuurlijke dag 

heerlijk te slapen onder zijn nieuwe droomdeken.

Ook Jesca en Sepp hebben beiden een mooie deken gehad.

Thnx Eli😘

Jesca slaapt vanavond weer bij Danique, onder haar

eigen droomdeken❤️

Danique vond het zo leuk (en Jesca ook) dat ze het toch weer wilden.

Samen een filmpje en dan gezellig kletsen en slapen!

(en echt waar dat doen ze☺️)

Rondje park💪🏻

Alweer een dag in het ziekenhuis.

Jes en Danique hebben lekker geslapen en na

het douchen lekker aangekleed.

Danique vandaag weer in d'r eigen 'echte' kleding.

Vanmiddag kwam er bezoek dus we gingen vanmorgen

al een rondje park doen.

Tas met monitor op haar rug.

Wat te eten en drinken mee voor onderweg.

Iedere dag doen we een stukje verder.

Vandaag ging ze niet met de lift maar alle trappen op

richting het Sophia! 

Knappe dame!

Vanmiddag kwamen opa en oma Sepp weer terug 

bij ons brengen.

Danique is verzot op de tafelvoetbal dus 

een potje met opa en oma👍🏻

Daarna weer gezellig met zijn allen gegeten.

Danique genoot enorm vd aanwezigheid van Jesca dit weekend.

Vanmorgen hadden ze gegeten en gedouched en

toen gingen ze verven.

Met de opmerking erbij:

'Jullie kunnen wel wat voor jezelf gaan doen'😅

Logeerpartij

De meiden hebben vannacht heerlijk geslapen.

Vanmorgen allebei onder de douche en daarna aan een croissantje.

Daarna verven, knutselen en spelletjes en met hun

lunch op schoot een filmpje kijken.

Vanmiddag gingen we een rondje doen.

Danique had er geen zin in maar doet het dan toch.

Rugzakje op met de monitor erin en even zonlicht pakken.

Ze liep het hele rondje tot aan het RMhuis, 

bekeek daar onze vriezer en onze kamer en vanaf daar 

naar het ziekenhuis wilde ze wel in haar stoel.

Dat was voor haar de terugweg.

Vanavond aten we een heerlijk broodje hamburger

van papa met ovenfrietjes.

Voor Danique en voor ons dus ook, een relaxtere dag.

Hopelijk morgen nog zo eentje!

off day

Vanmorgen werd al snel duidelijk dat Danique het niet had vandaag!

Ze huilde om alles en bleef zeggen dat ze er geen zin meer in had.

Tijdens de visite werd dit ook besproken en de dokter was kordaat!

Wat kunnen we er aan doen??

Ze keek naar de vpk en zei; is het mogelijk dat Danique vandaag

een frisse neus gaat halen.

Het kind moet er gewoon even uit!

Uiteindelijk ging om twaalf uur de verpleegkundig consult van de cardiologie

met ons mee en liepen we een mooi rondje park. 

Danique liep de helft en zat daarna in haar rolstoel.

Jesca at hierna een broodje bij haar zusje en ze keken hun serie/film.

Wij namen Sepp mee naar zijn gekozen restaurant zo had hij het ook leuk!

Vanmiddag kwam Er gezellig bezoek.

De kids lagen in een deuk.

Vanavond kwamen opa en oma Sepp ophalen.

We kookten een gezellige maaltijd waarbij Danique

gezellig kon helpen.

De dokter opperde vanmorgen dat er ook een vriendin mocht blijven slapen.

Even met Jesca overlegt en vanavond de bank uitgeklapt voor 

onze lieve oudste kanjer.

Samen een filmpje via Pathé thuis.

Gezellig kletsen en hopelijk gewoon even lekker zussen zijn.

Het is echt lastig om haar 's morgens zo te zien worstelen.

Ze is het zo verschrikkelijk zat en dat mag ook wel.

Uiteindelijk weten we er weer wat van te maken,

en hopelijk krijgt Danique nieuwe energie door de gezelligheid samen!

Lange dag

Vandaag was een lange dag.

De wekker ging om 6.00 uur en om half zeven zaten Jesca en moeders in 

de auto om richting Flakkee te gaan.

Jesca voor een orthodontist controle, 

ik voor mijn nacontrole.

We zijn even langs huis gereden om wat zaken tecwisselen.

Om negen uur hadden we onze controles

achter de rug en waren we beiden goed gekeurd.

Na nog wat kleine boodschapjes gingen we snel weer richting Rotterdam.

Danique had drie pakketjes die se open kon maken.

Een gezellige mooie deken een mok en een verfpakket.

Ze werd er helemaal blij van.

De deken gelijk op haar bed laten liggen.

Ze had het de afgelopen nachten wat koud,

nu met de 'lange' pyjama van thuis en met deze deken

moet het toch goed komem vannacht.

De mensen die al op bezoek zijn geweest bij Danique kennen het bovenstaande cadeau.

Toen Danique de bloedverdunner moest prikken en dat echt vreselijk vond,

bedacht de pedagogisch medewerker dat er misschien een beloningssysteem moest komen.

Bij 25 keer prikken kreeg Danique een cadeau. 

Het cadeau stond al bijna twee weken klaar maar omdat de prikjes eraf

gingen liep het niet zo snel.

Vanmorgen was het dan toch zover, de 25ste keer!

Ze zat op ons te wachten voor ze het ging uitpakken en toen we er waren begon ze gelijk!

En wat kwam eruit, een boogschiet nerf apparaat.

Daar waar we dachten iets te knutselen of iets van paarden....

Er zit vast een gedachte achter dit cadeau.

Danique is niet zo'n prater maar moet toch af toe boos zijn.

Hier kan ze wat energie en boosheid in kwijt,

wat ze bedacht voor de cardioloog die met slecht nieuws zou komen....

😂😂het mag natuurlijk niet maar we begrijpen haar gedachtengangen wel!

Sepp en papa bekeken vanmiddag het zeilschip nog wat beter.

Ze gingen aan boord, reden daarna nog een rondje langs een bouwplaats

en stopten voor een heerlijk ijsje.

Jes en Danique genoten van een filmpje tussen de middag.

Knutselde en speelden spelletjes.

We deden een rondje door de hal met wat extra trappetjes

en een rondje door de medische bibliotheek.

We wachten in de hal met een ijsje op het gezellige bezoek.

Danique at vanavond patat en wij aten in het RMhuis.

En volle maar prima dag!

verdriet en blijdschap

Vanmorgen was er niet veel nieuws bij Danique.

Ze ging zonder een van ons naar de oefenzaal met de fysio.

Ze huilde eens hard om het feit dat het eindeloos lijkt te duren.

Uit haar snot kwam een virus waar ze niks aan kunnen doen.

En gelukkig lijkt het op zijn retour.

De dokters zijn verder tevreden, er werd nog even gediscussieerd 

over of de monitor er misschien af mag.

Zo leuk, iedere nieuwe dokter denkt dat het kan en

wij kennen het antwoord vd cardioloog.

Eerst een goed biopt👍🏻

Vandaag lag er een van de grootste zeilschepen ter wereld bij 

de Erasmusbrug. Tijd voor een extra fietstochtje met het kleine vriendje.

Samen eerst boodschappen gedaan, daarna het schip en op de terugweg

een ijsje bij een ijssalon. 

Heerlijk zo'n kwebbelend ventje achterop, en dan zegt hij:

Oh oeps dat was je jas.

Servetje er langs en lekker door😂👍🏻

Vanmiddag kreeg Danique bezoek van haar vriendin Lindsay.

De meiden vinden het erg gezellig samen.

Ze deden leuke spelletjes met de pedagogische zorg.

En Danique kreeg een dartbord met balletjes.

Leuk om wat actiefs te doen.

En Danique bedacht ook nog wat anders.

Vanavond aten we weer met zijn allen bij haar.

En na het eten was het tijd voor een gezellig spelletje

tafelvoetbal. Een uur lang en het zweet op dr hoofd.

Maar ze heeft genoten.

Mooi hoe het verdriet van vanmorgen omgebogen werd naar

toch een mooie dag!

Wandelen

Vanmorgen kwamen de cliniclowns.

En als Danique ergens niet van houdt dan zijn het de cliniclowns.

De eerste week werd gevraagd of ze mochten komen en toen zei ze nee.

En nog steeds zegt ze nee.

Zo op een afstandje kan ze er dan wel even om lachen 

omdat papa ook gek doet.

Maar binnenkomen mogen de niet.

Mooi hoe ze toch geniet van papa die meedoet met de clowns!

Vanmiddag stond er een bezoek aan de kaakchirurg gepland.

Danique heeft een kies die te ver naar binnen groeit omdat

er op haar kaak geen plek is.

Ze moet flink wiebelen dan gaat haar melkkies eruit.

En dan is er meer plek voor haar nieuwe kies.

Ws heeft ze in de toekomst wel een beugeltje nodig

maar deze kies daar verwachte de kaakchirurg geen 

grote problemen mee.

Hij kon haar melkkies er ook gelijk uittrekken😬.

Nou dat doen we maar niet als het niet strikt noodzakelijk is.

Zulke ingrepen zijn toch echt een infectie risico en met

Danique haar afweer gaan we die risico's niet opzoeken.

De mooie foto is genomen tijdens de wandeling terug.

De verpleegkundige heeft heen en terug een lege rolstoel geduwd.

Danique liep💪🏻👍🏻

Danique heeft na haar transplantatie een dieetvoorschrift gekregen.

Eigenlijk is het te vergelijken met een zwangere dieet.

Geen rauw vlees, geen rauwe vis.

Geen schimmelkaas, geen rauw melkse kaas.

Dingen waar Danique best van hield.

Daarbij heeft Danique een hoog cholesterol als bijwerking vd medicatie.

Ze krijgt dan ook een cholesterol verlager.

Gaandeweg hadden we al eens wat gezonde recepten voor Danique bekeken.

Met dingen die ze lekker vindt.

Bij het bekijken van het menu gisteren zei ik tegen haar;

Bestel morgen maar niks, ik kook wat lekkers voor je.

Een recept met gebakken garnalen.

Iets wat niet iedereen bij ons lust😊

Dus twee receptjes, eentje met spekjes de andere met garnalen.

We aten gezellig met zijn allen bij Danique.

En die garnalen gingen er wel in👍🏻

De jongens genieten er van om met zijn allen

bij elkaar te zijn.

Even een spelletje, met zijn drietjes tekenen.

Muziekje erbij.

We genieten er van om ze zo met elkaar samen te zien.