Zes jaar geleden, we stapten in een trein waarvan de bestemming niet bekend was.
Na een vermoeiende dienst ging Aad mee op een standaardcontrole bij de gyneacoloog.
Een hartslag die vele malen te hoog was maakte dat we een lange dag ingingen met vele onderzoeken.
Onze dag eindigde in het Sophia, een echo die niet veel bijzonders liet zien.
Een mededeling van de cardioloog, kom morgen maar terug, deze baby moet geboren gaan worden.
Onderweg terug naar huis, we haalden chinees en sloten Jesca bij opa en oma in onze armen.
Na het eten snel naar huis om Jesca naar bed te doen en ook zelf snel te gaan slapen en ons voor te bereiden.
Het lampje van het antwoordapparaat lieten we nog even wachten, Jesca ging voor.
Het bericht op het antwoordapparaat was duidelijk, we hebben nu plek voor jullie baby, pak je spulletjes maar bij elkaar we gaan vanavond nog inleiden.
6 jaar geleden reden we op dit moment naar Rotterdam.
Niet wetend wat zou volgen, maar wel met hele goede moed dat het allemaal goed zou komen.
De bevalling verliep voorspoedig en de volgende ochtend kwam er een heel klein en dapper meisje ter wereld.
Nu zes jaar later is de kamer versierd, ligt er een prachtig meisje te slapen vol verwachting van haar zesde verjaardag. Wij denken terug aan zes jaar geleden.
Zes jaar geleden veranderde ons leven opnieuw, nu drastischer, maar oh wat zijn we dankbaar en blij met alles wat dit kleine meisje ons biedt.
We lachen om de chinees die we beter niet hadden kunnen eten, want oh wat was ik misselijk tijdens het inleiden. We lachen om de moeheid van Aad, die zijn tweede nacht op rij wakker moest blijven.
We lachen om de grapjes die we maakten met de Belgische gynaecologisch assistent en zijn fantastische verpleegkundige.
We lachen om het feit dat ik de verpleegkundige vertelde dat ik echt nog geen volledige ontsluiting had, en dat ze best de assistent mocht halen om te bepalen hoever het was met de ontsluiting als ze dan ook gelijk maar de pijnbestrijding meenam.
De glimlach op haar gezicht toen bleek dat ze gelijk had, doet ons nog lachen.
Nu zes jaar later,
glimlachen we om ons slapende dametje.
Wat niet kan wachten tot ze jarig is.
Nu zes jaar later,
Wat niet kan wachten tot ze jarig is.
Nu zes jaar later,
zijn we dankbaar voor het wonder
wat zes jaar geleden de naam Danique kreeg.
Trots op haar,
Trots op haar,
omdat ze ons zes jaar lang heeft laten zien
wat echt vechten is!
Elke keer weer als ik jullie verhalen hier lees, heb ik echt super veel respect voor jullie. Jullie doen t fantastisch. Alvast gefeliciteerd met jullie meisje. groetjes Diana molendijk
BeantwoordenVerwijderenZo mooi geschreven. Hopelijk beleeft Danique een fantastische dag! Een heel gelukkige verjaardag gewenst van lotgenootje Otto en zijn familie
BeantwoordenVerwijderenLieve allemaal,
BeantwoordenVerwijderenAlvast van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter en zus(je). Danique gefeliciteerd meid. Wat ben je toch een dapper dametje! Een hele fijne dag morgen!
Liefs Remko, Judith, Lukas en een extra dikke knuffel van Juul X
Ook dit maakt me weer stil. Je schrijft het zo mooi, en ik weet dat jullie dit ook echt zo voelen en weer her beleven. En inderdaad dat mooie meisje heeft ons al zoveel laten zien !! IK hoop dat jullie een geweldig mooie dag beleven met haar en met elkaar. Liefs van mij. Sarjanny
BeantwoordenVerwijderenLieve mensen,
BeantwoordenVerwijderenWat is het mooi geschreven. Het komt heel hard bij me binnen. Vergeet ook niet dat jullie ook dapper en kanjers zijn. Jullie geven Danique zoveel liefde dat zij maar mooi al 6 jaar bij jullie mag zijn.
Heel veel plezier vandaag, morgen, overmorgen, eigenlijk iedere dag.
Lieve groetjes van Marinka, Richard & Mels.
Dank U, Dank U wel,
BeantwoordenVerwijderenVoor alles wat U hebt gegeven.
Dank U, Dank U wel,
Voor al het mooie in ons leven!
Lieve mensen, groot is Zijn trouw! Samen met jullie vier ik de verjaardag van danique mee. Fantastische dat zij 6 jaar mocht worden! Ik wens jullie een gezond en liefdevol 2013 toe.
Lieve groet.