Een kleine impressie van een heerlijke week!!!

We zijn namelijk afgelopen week op vakantie geweest met zijn vijven.
Aad had de laatste week van september nog een weekje vrij en de keuze was zo gemaakt om dan toch maar eens vrij te vragen voor Jesca en zo alsnog op vakantie te kunnen.
En dat hebben we gekregen en wat hebben we een mazzel gehad.
Het was de afgelopen week heerlijk weer en we hebben dus echt buiten geleefd.
We hebben veel gefietst, in de bossen en langs de weilanden.
We hebben heerlijk gezwommen met de kids en de meiden konden pony rijden.

Iedere dag aten we buiten en gingen we daarna naar de grote speeltuin waar de kinderen zich vermaakten om vervolgens de dag te besluiten met een ijsje. Voor Danique natuurlijk een waterijsje al hebben we ook geleerd dat een solero ook mag en daar zegt Danique natuurlijk geen nee tegen. Jesca ging altijd voor een softijsje. En Sepp die at geen softijs die bunkerde dat. Hij vond het heerlijk.

We hebben deze vakantie ook geleerd dat ons jongste mannetje een echt buitenkind is.
Oh wat heeft hij genoten, heerlijk kruipen door het gras. Spelen in het zand en heerlijk op onderzoek uit. Ons kleine zwervertje kon 's avonds dan ook niet in bad zonder eens lekker in bad te zijn geweest.
Iedere dag schuurde hij zijn maag met een hap lekker zand.
Buiten was hij niet te houden zeker niet als zijn zussen in de buurt waren om hem te vermaken.

Het zwemmen vinden ze alle drie heel erg leuk.
De glijbaan was favoriet bij de dames en de laatste dag ging Danique zelfs alleen naar beneden. Niet dat dat een succes was want ze kwam niet recht zittend naar beneden maar eindigde achterste voren op haar buik. Maar ze genoot wel echt!

Sepp kroop heerlijk rond in het peuterbadje en ging heerlijk op zijn knietjes zitten kijken.

We zijn tot groot genoegen van de kinderen ook in de dierentuin geweest. Ze hebben hun ogen uitgekeken. Danique zei alle dagen daarna als we zeiden dat we iets leuks gingen doen dat we dan vast naar de dierentuin gingen.

Afgelopen vrijdag zijn we naar alphen aan de rijn gegaan om daar nog een nachtje te verblijven in een hotel, dit om praktische redenen vooral. Het hotel zat precies naast avifauna en daar zijn we vrijdag naar toe geweest. Jesca is dan echt zo'n leergierige spons, alles wordt gelezen en geabsorbeerd. Ook nu was het weer prachtig weer en dat maakt de dag nog mooier.

Ook deze vakantie hebben we ons verbaasd over ons kleine meisje. Alles wat ze onderneemt, ze heeft zoveel meer uithoudingsvermogen als voorheen. Daar waar we voorheen na 20 minuten zwemmen wel zagen dat ze klaar was hield ze het nu met gemak een uur vol. Wel alles in haar tempo, maar ze doet alles. Ze ging zelf de trap op naar de glijbaan (dat wij haar tilden omdat dat vele malen sneller ging dat mag niet geteld worden).
Omdat we haar eigen fiets niet mee konden nemen, hebben we daar een fiets met zijwielen gehuurd voor haar! En fietsen, ze werd zelf boos als we haar heuvelop wat hielpen (terwijl ze anders echt niet boven kwam)
Ze heeft zelfs bedacht wat ze voor haar verjaardag wil: een roze fiets met zijwielen zonder motor! Echt lachen dat kleine meisje.
Maar niet alleen haar uithoudingsvermogen is groter ook haar zelfvertrouwen is enorm toegenomen. Daar waar ze altijd bang was om te klimmen en te klauteren hebben we haar nu dingen zien doen waarbij we wel even moesten doorzuchten en tot tien tellen om niet gelijk naar haar toe te rennen en te zeggen dat ze eng doet.
Het is een kwestie van loslaten, iets wat we met alle drie moeten doen. Maar voor ons gevoel is het nu ineens zo'n heftige grote sprong die ze maakt. En soms moet je dan met je hoofd bedenken dat het wel kan en niet je hart volgen. Iets wat we de afgelopen vier jaar alleen maar hebben gedaan!

Het is genieten om haar zo te zien, in alle opzichten maakt ze grote sprongen en geniet ze met volle teugen van alles. De vakantie vond ze heel leuk al hadden we van haar ook thuis mogen blijven. Iedere dag had ze het over haar vriendjes en vriendinnetjes die ze miste om haar huilmomenten om haar oma niet te vergeten. Wanneer zie ik oma weer, en toen we gisteren thuis kwamen moesten we haar uitleggen dat oma lekker een dagje weg was en ze pas vandaag oma zou zien. Wat een giller zo'n kleine eigenwijze tante.

We hebben genoten en zijn heerlijk even echt met zijn allen geweest.
Nu begint het gewone leven weer en moeten we weer terug in het ritme. Is eigenlijk ook maar goed. De kinderen weer lekker naar school.
Volgende week maandag wacht ons een controle bij de cardioloog. Eentje waarvan we weten dat die wel goed moet zijn want Danique doet het goed.
Danique kijkt er naar uit want dan kan ze eindelijk haar grote vraag stellen:
Mag ik weer vet??? Ze kijkt er naar uit om weer vet te mogen. Ze doet het hartstikke goed maar haar broer en zus eten natuurlijk toch dingen die ze ook wel zou lusten.
En dan overal langs de weg die grote gele M, de hele terugreis riep ze: "Dat mag ik bijna weer!"