woensdag 29 oktober 2014

Afbouwen.....

Ondertussen zijn we vier weken na de catetherisatie.
Vier weken waarin we zochten naar het nieuwe ritme.
Vorige week moesten we weer met Danique op controle. De controle om de medicatie te verhogen.
De week ervoor waren we al een keer op de SEH geweest. Danique is, was en bleef misselijk na het starten van de sildenafil. En wij dachten even een receptje te halen voor een medicijn tegen de misselijkheid. Jammer maar uiteindelijk bleek dat niet zo simpel was๐Ÿ˜Ž. De medicijnen tegen de misselijkheid werken de viagra tegen dus een aantal konden er niet gegeven worden.
Uiteindelijk was er een medicijn wat wel gegeven kon worden, maar met de mededelingen er bij: bij uitzondering en liever niet. Het werkelijke recept liet nog op zich wachten tot aan afgelopen vrijdag.

Danique bleef onveranderd misselijk en dat is echt niet leuk.
De dokter vroeg hoe het ging; Danique antwoordde natuurlijk: Goed
Toen wij zeiden: Danique? Zei zij: Oke ik ben wel echt heel vaak misselijk!
En toen volgde een lastig gesprek. Alle facetten werden tegen elkaar afgewogen en uiteindelijk was de conclusie: we moeten de proef op de som nemen en de viagra afbouwen. En kijken wat het brengt. Hele dagen misselijk zijn is ook echt niet fijn en een fysieke verbetering zagen we nog niet.
We hopen datDanique zich echt beter gaat voelen! Het lijkt een tegenvaller en het had inderdaad veel mooier geweest als de viagra zonder problemen jarenlang gegeven kon worden, maar na weken naar een misselijk meisje te hebben gekeken zijn blij dat er hoop is dat dat weer mag opknappen. Over een maand moeten we weer terug om te evalueren en te kijken hoe verder.

Het afbouwen gaat rustig aan en duurt ongeveer twee weken omdat bij te snel afbouwen de longen soms laten merken dat ze dat niet prettig vinden.
We gaan rustig aan weer door en proberen niet te ver vooruit te kijken!
We tellen onze zegeningen en genieten van drie fantastische kinderen.


Vanmorgen ging Danique zelf om boodschappen, spannend voor mij leuk voor haar!
Bij terugkomst vroeg ik haar waarom ze een tas had en het niet in haar mandje zat.
Zegt ze: dat was niet handig! Ik: maar heb je dat tasje gekocht dan? Nee zegt ze, die kreeg ik toen ik zei dat we geen geld hadden om hem te kopen๐Ÿ˜ฑ๐Ÿ˜Ž. Ze wordt zelfstandig en groot en is inventief.
Het tasje rekenen we volgende keer alsnog even af๐Ÿ‘๐Ÿ˜Š
Zij genoot van haar uitje en wij van haar zelfredzaamheid! Haar grote voordeel, haar vrijheid om te vragen en te zeggen. Ze komt er wel op haar eigen manier! Trots op haar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten