Eerste dag gedaan,

......nog twee te gaan.
We hebben een rustige en goede dag achter de rug in het Sophia.
Alles duurde zoals gewoonlijk erg lang en ging traag, maar het liep allemaal wel.
We gingen rustig van het een naar het ander, eerst haar bed ingericht (eigen dekbedhoes en eigen kussen). Dvd-spelertje installeren en daar zat de koningin. Lekker filmpje kijken.

Tussen de middag at ze lekker doperwten en aardappelen en als toetje een roze donut.
En ook nog wel een stukje van mama haar broodje.
Daarna naar het aneasthesie-spreekuur. En dat was met recht een spreekuur, want precies een uur later waren we daar weer klaar.
Danique haar longen waren ze bij de slaapdokter niet zo gerust op, dus werd er ventolin (een puf) afgesproken ter voorbereiding. Niet veel later werd het teruggedraaid omdat het mogelijk ritmeproblemen kan uitlokken, iets wat ze niet willen bij Danique. Uiteindelijk krijgt ze morgen voorafgaand aan de procedure antibiotica.
Na de slaapdokter kwamen we papa tegen in de gang en bij terugkomst op de afdeling mochten we gelijk door voor foto. Toen Danique op de foto ging (samen met papa) ging mama om een broodje kroket voor de dame!
Die at ze helemaal op zonder ons een hapje te geven.
Nadat die op was kwam de cardioloog zijn verhaal doen, hij gaat morgen Danique eens goed van binnen bestuderen en toch eens kijken of hij de saturatiedaling kan verklaren.
Ze is om negen uur aan de beurt en het kan om 11 uur klaar zijn maar ook om 13 uur.
Wij zullen afwachten.
Daarna was het tijd voor een ECG en daarna gingen we Sepp ophalen bij de speelkamer, hij deed het daar heel goed. Sepp huilde als er iemand vertrok daar, maakte niet uit wie, een vrijwilliger of een kind hij huilde er om (doet hij thuis ook, iedereen is welkom maar niemand mag vertrekken:-))
Een lastige eigenschap als je bedenkt dat het in zo'n opvangspeelkamer een komen en gaan is van jan en alleman. Hij had vanmiddag wel nog een uurtje geslapen ook daar en toen wij kwamen zat hij lekker een nectarine te eten.
Daarna heb ik hem meegenomen naar huis en hebben we lekker bij Daan, Johan en Jesca gegeten.
En papa en Danique aten een ijsje in het ziekenhuis.

Nu probeert Danique te slapen, maar op een vierpersoonszaal met twee pubers erbij lijkt dat nog niet echt te gaan lukken. Aan de andere kant, morgen slaapt ze genoeg.
Het mooie van deze dag in het ziekenhuis was wel dat we niet zoveel gemerkt hebben van het weer, echt geen weer voor Danique. In het ziekenhuis was het lekker koel en niet zo plakkerig.
Ook was het erg leuk om Danique haar sterkste eigenschap weer eens lekker te bekijken. Want ze loopt op veel vlakken achter, maar haar sociale eigenschappen zijn wel heel erg leuk. Ze praat met iedereen, weet iedereen te vermaken en pakt iedereen die haar ziet helemaal in.
Zo heerlijk om te zien. En alle onderzoeken deed ze weer net zo dapper, ze zegt wel dat ze het eng vindt maar ze doet het allemaal zonder al te veel problemen.

Morgen rond negen uur naar de hartcatherisatiekamer en dan begint het wachten weer.
Morgen meer nieuws!