Het is ondertussen de hoogste tijd.....
Nadat Danique thuis kwam uit het ziekenhuis is het nog een week niet zo veel geweest.
Ze wilde niks bleef af en toe koorts houden en tegen de avond altijd verhoging.
Het was alsof we de Danique van voor de fontan-operatie terug hadden en ik denk dat ik niet hoef uit te leggen dat dat schrikken is!
Vorige week hebben we ook nog uitgebreider bloed laten prikken om te kijken of ze geen virusinfectie had waar je nog wel een tijdje moe van kan zijn.
Maar gisteren werd duidelijk dat het lab allemaal goed was. De kweken zijn negatief, de virusonderzoeken ook. De onstekingswaardes zijn weer zo goed als normaal.
Omdat de kinderarts het vorige week ook niet meer wist zijn we gisteren op een extra controle in het Sophia geweest. Een extra controle waarvan we zeker niet de illusie hadden dat ze ons alsnog gingen vertellen wat het was geweest. Dit zeker ook omdat we deze week wel een vooruitgang zagen, ze is weer naar school geweest en had weer meer praatjes. De momenten thuis waren wel futloos maar goed dat mag dan wel.
Het vreemde alleen is wel dat Danique blijft hijgen bij inspanning en dat ze makkelijk blauw kleurt. Iets klopt er niet maar wat.
Gisteren had ze een rustsaturatie van 92% niet slecht dus maar hij hoort 95% te zijn en ze hoort zeker niet meer zo blauw te worden. En ook het hijgen vond de cardioloog opvallend.
Na lichamelijk onderzoek kon ze haar vinger er niet op leggen maar mogelijk zal ze wat opknappen na het opstarten van plasmedicatie. Dus nu weer twee maal daags twee soorten plasmedicatie en dan hopelijk een betere Danique.
Onze nieuwe huis krijgt steeds meer het uiterlijk zoals wij het voor ogen hebben.
Er moet nog wel het een en ander gedaan worden maar dat mag. Het is een race tegen de klok maar het komt vast goed. We weten ook dat als we er volgend jaar wonen dat dit allemaal weer achter ons ligt. Alles bij elkaar is het wel wat veel, zeker omdat we nu niet helemaal weten hoe het verder zal lopen met Danique.
Nadat Danique thuis kwam uit het ziekenhuis is het nog een week niet zo veel geweest.
Ze wilde niks bleef af en toe koorts houden en tegen de avond altijd verhoging.
Het was alsof we de Danique van voor de fontan-operatie terug hadden en ik denk dat ik niet hoef uit te leggen dat dat schrikken is!
Vorige week hebben we ook nog uitgebreider bloed laten prikken om te kijken of ze geen virusinfectie had waar je nog wel een tijdje moe van kan zijn.
Maar gisteren werd duidelijk dat het lab allemaal goed was. De kweken zijn negatief, de virusonderzoeken ook. De onstekingswaardes zijn weer zo goed als normaal.
Omdat de kinderarts het vorige week ook niet meer wist zijn we gisteren op een extra controle in het Sophia geweest. Een extra controle waarvan we zeker niet de illusie hadden dat ze ons alsnog gingen vertellen wat het was geweest. Dit zeker ook omdat we deze week wel een vooruitgang zagen, ze is weer naar school geweest en had weer meer praatjes. De momenten thuis waren wel futloos maar goed dat mag dan wel.
Het vreemde alleen is wel dat Danique blijft hijgen bij inspanning en dat ze makkelijk blauw kleurt. Iets klopt er niet maar wat.
Gisteren had ze een rustsaturatie van 92% niet slecht dus maar hij hoort 95% te zijn en ze hoort zeker niet meer zo blauw te worden. En ook het hijgen vond de cardioloog opvallend.
Na lichamelijk onderzoek kon ze haar vinger er niet op leggen maar mogelijk zal ze wat opknappen na het opstarten van plasmedicatie. Dus nu weer twee maal daags twee soorten plasmedicatie en dan hopelijk een betere Danique.
Onze nieuwe huis krijgt steeds meer het uiterlijk zoals wij het voor ogen hebben.
Er moet nog wel het een en ander gedaan worden maar dat mag. Het is een race tegen de klok maar het komt vast goed. We weten ook dat als we er volgend jaar wonen dat dit allemaal weer achter ons ligt. Alles bij elkaar is het wel wat veel, zeker omdat we nu niet helemaal weten hoe het verder zal lopen met Danique.
Hallo
BeantwoordenVerwijderenFijn om thuis te zijn maar moeilijk als je niet weet welke kant het opgaat. Milan is na zijn Fontan ook nog hele tijd de Milan geweest van tervoren. Na een tweetal maanden ging dit beter en dan in de grote vakantie was het terug van dat. is maar een vies gevoel hé... Bij hem hebben ze echter astmamedicatie opgestart en toen ging het beter. Ik duim mee dat het bij jullie snel mag beteren met de plasmedicatie en het dan de goede kant opgaat.
ook van hier uit veel liefs!Na de fontan hoop je dat alles 'anders' wordt en wanneer je opnieuw met blauwe en hijgtoestanden geconfronteert wordt is het inderdaad even slikken. Hopelijk brengt de plasmedicatie de oplossing en is het gewoon een kwestie van tijd voor jullie prinses weer 'de oude' is ondanks de moeilijke wintermaanden. veel liefs, leen
BeantwoordenVerwijderen