Het is klaar!
We zijn afgelopen donderdag verhuis naar ons nieuwe huis.

Het was nog wel ff spannend want vorige week vrijdag hadden we nog lekkage.
Maandag keek de aannemer er opnieuw naar en liet een expert komen.
Er bleek in het systeem (in het beton) een lek te zitten.
Dit betekende dus dat de vloer er opnieuw uit moest en het lek gedicht moest worden.
Woensdag hoorden we dat dit donderdagochtend zou gaan gebeuren.
Donderdagmiddag kwamen de verhuizers.
Het was wat lastig, maar onze aannemer met de stofzuiger ernaast, een schoonmaakster van de aannemer en verhuizers die twee uur te laat kwamen maakte dat het allemaal goed ging.

Het is toch altijd weer een klus maar zoals bovenstaande foto's laten zien,

de kids hebben heerlijk geslapen in hun nieuwe kamers.
Sepp voelt zich nog wel wat ontheemd en kijkt echt om zich heen van waar ben ik nu??
Jesca vindt het hier prima en Danique die vertelde gisteren: Ik ga liever weer naar mijn eigen huis.

De antibioticakuur van Danique is weer voorbij en ze is er wel van opgeknapt.
Haar conditie is zeker niet als vlak na de operatie maar wel weer wat beter als deze geweest is de afgelopen weken.
De cardioloog heeft zich met een collega gebogen over haar echobeelden en ze zijn er van overtuigd dat de achteruitgang van de conditie niet aan het hart ligt.
Nu moeten we ons gaan melden bij een longarts zodat die eens mee kan kijken om te kijken of er oorzaak te vinden is voor haar slechtere conditie en al die infectie's die ze heeft/had.
Ook gaan we weer starten met de onderhoudsdosering antibiotica hopelijk houden we zo wat buiten de deur.

Het is heerlijk om haar weer te horen lachen, en haar weer met wat meer plezier naar school te zien gaan. Ze piept nog altijd als we teveel van haar vragen, ze is het liefst hele dagen thuis om daar te knutselen aan tafel of voor de televisie te zitten.
Maar ze heeft weer veel praatjes ook.

Half januari moeten we weer naar de cardioloog voor een controle.
Het is gewoon om na een jaar een hartcatherisatie te doen om te kijken hoe het van binnen allemaal gaat. Ze doen het ook liever niet eerder omdat je nog altijd in een 'herstel'fase zit.
Dat zou inhouden dat het met de zomervakantie zover zou zijn (zal er wel na worden)

Het feit dat Daique haar conditie weer wat slechter is maakt ook dat wij als ouders een stapje terug doen. Praktisch gezien is het niet altijd even handig want Sepp loopt nog niet zelf, dat maakt dus dat ik pas bij het boodschappen doen twee kinderen dragend over de parkeerplaats liep.
Dan kan ze echt niet zelf lopen.

Onze kleine Sepp is een echt handenbindertje, echt ongelooflijk wat dit ventje bedenkt en vervolgens ook ten uitvoer brengt.
Hij klimt en klautert op alles en iedereen.
Hij gooit met alles, hij hamert op alles.
De trap op en af kan hij zelf en het liefst kruipt hij gewoon zelf naar buiten!