zondag 4 december 2011

grenzen.....

Ons kleine meisje in haar nieuwe kamer op de begane grond van ons nieuwe huis.
Toch maar weer een verhaal hier want toen ik net wilde inloggen bij de web-log werd me verteld dat ik de rechten niet had om in te loggen. Wat een giller, een beetje klaar ben ik er ondertussen wel mee.

Maar goed hier in huis is het druk, over iets minder dan twee weken pakken we opnieuw onze spullen en zullen we verhuizen naar ons nieuwe huis.
De aannemer is er uit en het echte afmaken kan beginnen. Het is een geweldig huis.

Danique is nog altijd niet de oude en opnieuw bekruipt ons de angst dat dit zo zal blijven.
Rode wangen van moeheid staren me aan van af de bank en ik vraag me af: waar is mijn kleine energievolle meisje gebleven?? Het is een raadsel maar ze heeft een paar jasjes uit gedaan en de vraag is of ze ze ooit weer aan zal doen.
Ze is moe, moe, moe en heeft maar weinig zin om iets anders te doen dan op de bank te zitten.
Bij iedere inspanning die iets verder gaat dan in huis rondlopen hijgt ze makkelijk en ook ziet ze er soms uit als een smurf.
Vorige week was ze opnieuw ziek, en deze week hadden we een belafspraak met de cardioloog, ook zij kon niet veel zinnigs hierover zeggen maar het zinde haar niet. Nou daar kunnen we ons bij aan sluiten. Het lieve kind doet haar best maar ondertussen hebben we deze week ervaren dat hele dagen school teveel van het goede is. Ze doet het wel, maar daarna is ze tot aan het naar bed gaan niet te genieten. De waterlanders lopen dan wel heel makkelijk en echt alles, zelfs haar pakje leegdrinken, is dan te veel gevraagd!

Ondertussen hopen we nog altijd dat we in januari kunnen zeggen en schrijven dat het weer stukken beter gaat, maar het feit dat ze plasmedicatie nodig heeft om minder te hijgen, ze alle infecties meepakt en heel langzaam hiervan herstelt maakt het niet zo rooskleurig.
Het feit dat we straks verhuizen naar een huis met alle voorzieningen voor Danique er in is dus ook mooi, het liefst zagen we het anders en soms is het pijnlijk confronterend dat wij straks dat huis nodig zullen hebben. Aan de andere kant weten we dat we er met heel veel plezier zullen wonen. En we zullen weer wat meer rust gaan krijgen.

2 opmerkingen:

  1. Mijn hart doet zeer als ik het lees... Hoe moeten jullie je dan niet voelen? Ik hoop dat Danique zich beter gaat voelen als alle spannende feestdagen (sint, kerst, verjaardag! en oud/nieuw) voorbij zijn!
    En het nieuwe huis?! WAUW!! Ik hoop dat jullie er héél veel woonplezier gaan beleven.
    Hier wordt veel aan jullie gedacht!

    Lieve groet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk ook heel veel aan jullie!! En wens jullie heel veel succes met weer een verhuizing, maar deze keer dan voor "echt". Wat ontzettend jammer dat Danique haar lijfje het toch weer niet zo wil doen als vlak na de operatie.
    Een hele dikke zoen voor alle drie jullie kanjers, en voor jullie zelf ook natuurlijk!!!

    Liefs Chinny

    BeantwoordenVerwijderen